φθοριούχος

φθοριούχος: -α, -ο, Ν

(για χημικά στοιχεία και χημικές ενώσεις) αυτός που περιέχει φθόριο (α. «φθοριούχο άλας» β. «φθοριούχο ασβέστιο» γ. «φθοριούχος άργυρος»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < φθόριο + -ούχος* (< έχω). Η λ. μαρτυρείται από το 1873 στον Αιμ. Νοννότη].

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

φθοριούχος — α, ο αυτός που περιέχει φθόριο (βλ. λ.): Φθοριούχος άργυρος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
-ούχος — (ΑΜ οῡχος) μορφή στην οποία απαντά το ρ. έχω ως β συνθετικό < οοχος με συναίρεση από ονόματα με θεμ. φωνήεν ο (πρβλ. τροπαι ούχος < τρόπαιον, κληρ ούχος < κλήρος, γαλακτ ούχος < γάλα, ακτος). Τα σύνθ. σε ούχος σημαίνουν τον κάτοχο… … Dictionary of Greek
ταχιόλη — η, Ν (παλαιός όρος) ο φθοριούχος άργυρος … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias